ଚାଟୁପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳିଃ

ନବ ଗୋରଚନା ଗୌରିଂ ପ୍ରବରେଦୀବରାମ୍ଭାଗମ୍ ।

ମଣି ସ୍ତବକ ବିଦ୍ୟୋତି ବେଣି ବ୍ୟାଳାଙ୍ଗନାଫଣ।ମ୍ ।।

ପୟାର

ନବ ଗୋରଚନା ସମ ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗ ବରନ ।

ଇନ୍ଦୀବର ସମ ନୀଳ ସୁଝିନ ବସନ ।।

କଳାଫଣୀ ଜିଣି ବେଣୀ ଶିରେ ଶୋଭାବନ ।

ତଥି ମଣି ରତ୍ନ ଝଟକଇ ଅଗଣନ ।।

ଏମନ୍ତଟି କୃପାମୟି ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ଉପମାନ ଘଟାମାନ ପ୍ରହାରି ମୁଖମଣ୍ଡଳା° ।

ନବେନ୍ଦୁ ନିନ୍ଦିରାଲୋତ୍ୟତ୍ କସ୍ତୁରୀ ତିଳକ ଶ୍ରୀୟ° ।।

ପୟାର

ଶ୍ରୀମୁଖକୁ ଉପମା ଦେବାକୁ କାହିଁ ନାହିଁ ।

ଦ୍ଵିତୀୟା ଚନ୍ଦ୍ରମାପରି ଲଲାଟ ଶୋଭଇ ।।

ତା ମଧ୍ୟରେ କସ୍ତୁରୀ ତୀଳକ ମନୋହର ।

ଦାଉ ଦାଉ ବିରାଜଇଆହା କି ସୁନ୍ଦର ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ରକିତାନଙ୍ଗ କୋଦଣ୍ଡାଂ ଲୋକନୀଳାଚଳବଳୀ ।

କଜ୍ୱଳୋଚ୍ଛ୍ୱଳକାରକ ଚ୍ଚକେରୀ ଗୁରୁଲୋଚନାଂ ।।

ପୟାର ।

ଅନଙ୍ଗ-ଧନୂକୁ ଜିଣି ଭୃଲତା ମଞ୍ଜୁଳ ।

ସୁନୀଳ ଅଳକାବଳୀ ଲୋଳେ ଝଲମଲ ।।

କଜ୍ଜ୍ଵଳେ ଉଜ୍ଜ୍ଵଳ ଚାରୁ ନୟନ ଯୁଗଳ ।

ଚକୋରୀ ପରାୟ ଆହା ଦିଶେ ଢଳହଳ ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ତିଳପୁଷ୍ପାର ନାସାଗ୍ର ବିରାଜହର ମୌକ୍ତିକାଂ ।

ଅଧରୋଦ୍ଧୂତ ବନ୍ଧୁକାଂ କୁନ୍ଦାଳୀ ବନ୍ଧୁରାଦ୍ୱୀଜାଂ ।।

ପୟାର ।

ତିଳପୁଷ୍ପଜୀତ ନାସା ତାହାର ଅଗ୍ରରେ ।

ଗଜ ମୋତିବର ଝୁଲେ ଅପୂର୍ବ ତେଜରେ ।।

ବଧୁଲୀ କୁସୁମ ଜିଣି ଅଧର ଯୁଗଳି ।

କୁନ୍ଦଫୁଲ କଢ଼ି କି ନିନ୍ଦଇ ଦନ୍ତକଳି ।।

ଏମନ୍ତଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ । ୪ ।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ନଚତ୍ର ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣରାଜିବ କଳିକ କୃତ କର୍ଣ୍ଣିକା° ।

କସ୍ତୁରୀବିନ୍ଦୁ ଚନ୍ଦ୍ରିକା° ରରୁଗ୍ରୈବେୟ କୋଜ୍ଜ୍ଵଳା° ।।

ପୟାର ।

ଚତନ ଖଚିତ ସୁନା ନଳିନୀର କଳୀ ।

କର୍ଣ୍ଣେ ଶୋହେ ତହିଁ ଭ୍ରମେ ବସେ ମତ୍ତ ଅଳି ।।

କସ୍ତୁରୀ ବିନ୍ଦୁ ସୁତିତ୍ର ଚିବୁକର ସ୍ଥଳେ ।

ରତ୍ନ ଚାପସରିଟି ଉଜ୍ଜ୍ଵଳ ଦିଶେ ଗଳେ ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗଦ ପରିଷ୍ଵଙ୍ଗଲମଭୁଜ ମୃଣାଳିକା° ।

ବଳାରି ରତ୍ନବଳୟ କଳାଲମ୍ବିକଳାଚିକା° ।।

ପୟାର ।

ମୃଣାଳ ସଦୃଶ ବାହୁ ବାଜୁବନ୍ଧ ତହିଁ ।

ଚାରୁହସ୍ତେ ନୀଳମଣି ବଳୟ ଶୋଭଇ ।।

ମରକତ ଚୂଡ଼ି ପୁଣି ଅତି ଅନୁପମ ।

ଅଷ୍ଟରତନେ ଜଡ଼ିତ କଙ୍କଣ ସୁଷମ ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ରତ୍ନାଙ୍ଗୁରୀୟ କୋଲ୍ଲାସି ବିହଙ୍ଗୁତିରାମ୍ବୁଜଂ ।

ମନୋହର ମହାହାର ବିହାରି କୁଚକୂଟଳା° ।।

ପୟାର ।

ଅଙ୍ଗୁଳିରେ ରତନ ମୁଦ୍ରିକା ପାଏ ଶୋଭା ।

କୁଚଯୁଗ ପରେ ମନୋହର ହାର ପ୍ରଭା ।।

ତଥି ପାଶେ ମୁକୁତାର ମାଳୀ ବିରାଜଇ ।

ସୁନା ଅଙ୍ଗ ଆହା କି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥାଇ ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ତୋମାଳୀ ଭୁଜଗୀ ମୁର୍ଦ୍ଧ ରତ୍ନାଭତରତାଞ୍ଚକା° ।

ବଳଦ୍ରୟୀ ଲତାବନ୍ଧ କ୍ଷୀଣଭଙ୍ଗୁର ମଧ୍ୟମା° ।।

ପୟାର ।

ରୋମାବଳୀ ଉଠିଅଛି ଫଣିନୀ ପରିରେ ।

ହାର ମଧ୍ୟେ ମଣି ଶୋଭା ତାର ମସ୍ତକରେ ।।

ଏତେ କ୍ଷୀଣ କଟି ଭାଙ୍ଗିପଡ଼ିବା ଭୟରେ ।

ବନ୍ଧନ ହୋଇଛି ତେଣୁ ତ୍ରିବଳୀ ଲତାରେ ।।

ଏମନ୍ତଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ମଣି ସାର ସଜା ଧାର ବିଷ୍ଫାର ଶ୍ରୋଣିରୋଧସ° ।

ହେମ ରମ୍ଭା ମଦରମ୍ଭ ସ୍ତମ୍ଭୋନାର ଯୁଗାକୃତି° ।।

ପୟାର ।

ନିତମ୍ବ ଦେଶରେ ମଣିମୟ ମେଖଳାଟି ।

ଝଟ ଝଟ କିରଣରେ ଦିଶେ ପରିପାଟୀ ।।

ରାମ ରମ୍ଭା ଜିଣି ଉରୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସୁନ୍ଦର ।

ଏକମୁଖେ ତାକୁ କିବା ଦେବା ପଟାନ୍ତର ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ ।

ଜାନୁଦ୍ୟୁତି ଜିଦକ୍ଷୁବ୍ଧ ପିତରତ୍ନ ସମୁପ୍ପକା° ।

ଶରନ୍ନୀରଜନୀରାଜ୍ୟ ମଞ୍ଜୀର ବରଣତ୍ ପଦା° ।।

ପୟାର

ପୀତବର୍ଣ୍ଣ ରତନ ଫରୁଆ ଜିଣିକରି ।

ସୁକୋମଳ ଜାନୁ ଦୁଇ ଅପୁରୂବ ଶିରୀ ।।

ଚରଣ କମଳେ ଚାରୁ ନୂପୁର ସାଜଇ ।

ଗତି କରନ୍ତେ ମଧୁର ମଧୁର ବାଜଇ ।।

ଏମନ୍ତଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ରାଜେନ୍ଦ୍ର କୋଟି ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଜୈନ ପାଦ ନଖଦ୍ୟୁତି° ।

ଅଷ୍ଟାଭିଃ ସାତ୍ତକୈର୍ଭାବୈ ଚାକୂଳୀ କୃତ ବିଗ୍ରହା° ।।

ପୟାର

ରାକାଇନ୍ଦୁ କୋଟି କୋଟି ସଉନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଗୁଣେ ।

ଯେହୁ ଶୋଭାପାଉଥାନ୍ତି ଦ୍ଵାଦଶାଭରଣେ ।।

ପାଦପଦ୍ମ-ନଖ ଶୋଭା କୋଟି ପୂର୍ଣ୍ଣଶଶି ।

ଅଷ୍ଟସାତ୍ତ୍ଵ କଭାବରେ ଆକୁଳ ବିଶେଷି ।।

ଏମନ୍ତଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ମୁକୁନ୍ଦାଙ୍ଗ କୃପାପାଙ୍ଗା° ମନୋଙ୍ଗୋର୍ମିତ ରଙ୍ଗିତା° ।

ତାମାରବ ପ୍ରିୟାନନ୍ଦା° ବନ୍ଦେ ବୃନ୍ଦାବନେଶ୍ଵରୀ° ।।

ପୟାର

ମୁକୁନ୍ଦ ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗେ ସଦା ଅପାଙ୍ଗ ପକାନ୍ତି ।

ମଦନ ତରଙ୍ଗେ ହାବ ଭାବ ପ୍ରକାଶନ୍ତି ।।

ପ୍ରାଣେଶଙ୍କ ଆନନ୍ଦବର୍ଦ୍ଧନେ କେତେ ଯତ୍ନ ।

ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ବୃନ୍ଦାବନେଶ୍ଵରୀ ଯେ କିଶୋରୀ ରତ୍ନ ।।

ଏମନ୍ତ ଟି କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ଅୟି ପ୍ରୋଦ୍ୟମ୍ମହାଭାବ ମାଧୁରୀ ବିହ୍ୱଳାନ୍ତତେ ।

ଅଶେଷ ନାୟୀକାବସ୍ଥା ପ୍ରାକଟ୍ୟା ଭୂତ ଚେଷ୍ଟିତେ ।।

ପୟାର

ଆଗୋ ରାଧେ ମହାଭାବେ ହୋଇଣ ବିହ୍ଵଳା ।

ପ୍ରକାଶ ସର୍ବ ନାୟିକା ଅବସ୍ଥା ମଞ୍ଜୁଳା ।।

ଅଦ୍ଭୁତ ଚେଷ୍ଟା ତୁମ୍ଭର କରାଅ ଦର୍ଶନ ।

ଏ ଅଧମ ପ୍ରତି ବାରେ ହୁଅ ସୁ ପ୍ରସନ୍ନ ।।

ରାଶେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ସର୍ବଂ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ବକ୍ତୋଳୀ ନିର୍ମ୍ମଞ୍ଚତ ପଦାମ୍ବ୍ରଜେ ।

ଇନ୍ଦିରା ମୃଗ୍ୟ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ସ୍ଫୁରଦଂଘ୍ରି ନଖଞ୍ଚଳେ ।।

ପୟାର

ସର୍ବ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟର ଛଟା ତବ ଶ୍ରୀପୟରେ ।

ନଖ ଶୋଭା ଲଭିବାକୁ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଆଶାକରେ ।।

ହେବାପାଇଁ ଆଗୋ ରାଧେ ତୁମ୍ଭ ପଦ ଦାସୀ ।

ବେଲବନେ ରମାଦେବୀ ତପକରେ ବସି ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ଗୋକୁଳେନ୍ଦୁ ମୂଖୀବୃନ୍ଦ ସୀମନ୍ତୋର° ସ ମଞ୍ଜରୀ ।

ଲଳିତାଦି ସଖୀ ଯୂଥ ଜୀବ ତୁସ୍ମିତ କୋରକେ ।।

ପୟାର

ବ୍ରଜସୁନ୍ଦରୀମାନଙ୍କ ମୁକୁଟରମଣୀ ।

ଲଳିତା ବିଶାଖାଆଦି ଯେତେ ସଖୀଶ୍ରେଣୀ ।।

ସେହି ସମସ୍ତଙ୍କର ଯେ ଆନନ୍ଦଦାୟିନୀ ।

ଦୀନହୀନ ଜନେ ପ୍ରେମଭକ୍ତି ବରଧନୀ ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ଚଟୁଳାପଙ୍ଗ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ବନ୍ଦୁନ୍ମାଦିତ ମାଧବେ ।

ତାତ ପାଦ ଯଶ ସ୍ତୋମ କୈରବାନନ୍ଦ ଚନ୍ଦ୍ରୀକେ ।।

ପୟାର

ସୁମଧୁର କଟାକ୍ଷ ଚାହାଣି ଭଙ୍ଗି ତବ ।

ଯହିଁରେ କି ହୋଇଥାନ୍ତି ମୋହିତ ମାଧବ ।।

ଜନ୍ମଦେଇ ବରଷାଣ ନଗ୍ର ମହୀଧବ ।

ବ୍ରଜମଣ୍ଡଳେ ପାଇଲେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୌରବ ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ଅପାର କରୁଣାପୁର ପରିତାନ୍ତ ର୍ମହୋହ୍ରଦେ ।

ପ୍ରସିଦାସ୍ମି ର୍ଜନେ ଦେବୀ ନିଜ ଦାମସ୍ପୃଦାହାଜୁଷୀ ।।

ପୟାର

ଅଶେଷ କରୁଣା ଜଳ ତବ ମନ ହ୍ରଦେ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣହୋଇ ରହିଅଛି ଦୟାମୟୀ ରାଧେ ।।

ଏହି ଦୀନହୀନ ଜନେ ବାରେ ଦୟାକର ।

ହୋଇବି ତୁମ୍ଭର ଦାସୀ ମନେ ଆଶା ମୋର ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

କଳିତ୍ତ° ଚାଟୁପଟୁନା ତେନ ଗୋଷ୍ଠେନ୍ଦ୍ର ସୁମଜା ।

ପ୍ରାର୍ଥ୍ୟମାନ ଚଳାପା°ଗ ତସାଦାତ ତ୍ରକ୍ଷ୍ୱ ସେ ନୟା ।।

ପୟାର

ଚାଟୁ କରିବାରେ ପଟୁ ଗୋଷ୍ଠେନ୍ଦ୍ରନନ୍ଦନ ।

କେଉଁପରି ତୁମ୍ଭ ମାନ କରନ୍ତି ଭଞ୍ଜନ ।।

ତୁମ୍ଭେ ବ କିପରି ବସିଥାଅ ମାନକରି ।

ତାହା ଦେଖିବାକୁ ବଡ଼ ଆଶା ଯେ ମୋହରି ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ବା° ସାଧୁ ମାଧବୀପୁଷ୍ପୌ ର୍ମଧବେନ କଳାଚିତା ।

ପ୍ରସାଧ୍ୟମାନା° ଦ୍ଵିତ୍ୟନ୍ତି° ବିଜୟୀଶ୍ୟାମ୍ୟହ°କଦା ।।

ପୟାର

ରତୀଶାସ୍ତ୍ରରେ ନିପୁଣ ଅତିଶୟ ହରି ।

ମାଧବୀଫୁଲେ ତାହାଙ୍କୁ ସଜାଇବେ ଧରି ।।

ସେ ସମୟେ ଭାବାବେଶେ ହେଲେ ଘର୍ମ ଜାତ ।

ବିଞ୍ଚିବାକୁ ଭରସା ମୁଁ କରିଛି ବହୁତ ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

କେଳିକିମ୍ର° ସିନୋବକ୍ର କେଶ ବୃନ୍ଦସ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ ।

ସଂସ୍କାରାୟ କଦା ଦେବୀ ଜନମେତ° ନିଦେକ୍ଷ୍ୟସୀ ।।

ପୟାର

ରତିକେଳି କାଳେ ଫିଟାଇଣ ତୁମ୍ଭ ବେଣୀ ।

ବାସ ତଇଳେ ଶାମଳି କରି ଆଗୋ ଧନି ।।

କାଞ୍ଚନ ରତ୍ନଜଡ଼ିତ ପାନିଆକୁ ଧରି ।

(କେବେ) ଯତନେ କୁଣ୍ଡାଇବାକୁ ଆଦେଶିବେ ଗୋରୀ ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

କଦା ବିନ୍ତ୍ରୋଷୀ ତାମ୍ବୂଳ° ମୟାତବ ମୁଖାମ୍ବୁଜେ ।

ଅର୍ପମାଣ° ବ୍ରଜାଧୀଶ ସୁନୁରାଚ୍ଛିଦ୍ୟ ଭୋକ୍ଷତେ ।।

ପୟାର

କେବେ ଏ ଅଧମେ ତବ ପୂର୍ଣ୍ଣ କୃପା ହେବ ।

ପକ୍ଵ ତାମ୍ବୂଳ ବିଟିକା ଭାଙ୍ଗି ଦେବି ଯବ ।।

ଶ୍ରୀମୁଖେ ଖୁଆଇ ଦେଉଁ ହରଷ ମାନସେ ।

ତାହା ଛଡାଇ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଖାଇବେ ରହସ୍ୟେ ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ବ୍ରଜରାଜ କୁମାର ବଲ୍ଲଭ କୂଳ-ସୀମନ୍ତ ମଣି ପ୍ରସାଦ ମେ ।

ପରିବାର ଗଣସ୍ୟେତ ଯଥା ପଦବୀ ମନଦବୀୟସୀ ରବେତ୍ ।।

ପୟାର

ଆଗୋ ବ୍ରଜରମଣୀମାନଙ୍କ ଶିରୋମଣି ।

ମୋରେ କୃପାକର ବୃନ୍ଦାବନଠାକୁରାଣୀ ।।

ଅବିଳମ୍ବେ ଯେହ୍ନେ ହେବି ଶ୍ରୀଚରଣ ଦାସୀ ।

ଏହି ଅଭିଳାଷ ମନେ ଅଛି ମୁଁ ମନାସି ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

କରୁଣା ମୁହୁରର୍ଥୟେ ପର° ତବ ବୃନ୍ଦାବନ ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତନ ।

ଅପି କେଶିରୀ ପୋର୍ଯଥା ଭବେତ୍ ସ ଚଟୁ ପ୍ରାର୍ଥନ ଭଜନ° ଭାଜନଂ ।।

ପୟାର

ଆଗୋ ବୃନ୍ଦାବନେଶ୍ଵରୀ ! ଏହି ଭିକ୍ଷା ମୋର ।

ସଦା ଯେହ୍ନେ କୃଷ୍ଣଗୁଣ କରି ଗୀତ ସାର ।।

ଗାଇ ଗାଇ ବୁଲିବି ମୁଁ ପାଗଳ ମାନସେ ।

ଆଜ୍ଞାକର ଏ ଅଧମେ ପରମ ସନ୍ତୋଷେ ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।

ଶ୍ଳୋକଃ

ତମ° ବୃନ୍ଦାବନେଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟାଜନୋ ଯା ପଠତି ସ୍ତବ° ।

ଚାଟୁପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି° ନାମ ସ ସଦାଦସ୍ୟାଃ କୃପାହଦ° ।।

ପୟାର

ଚାଟୁପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ସ୍ତବ ଅମୃତ ସମାନ ।

ଶୁଦ୍ଧ ମନ ହୋଇ ଏହା ପଢ଼େ ଯେଉଁ ଜନ ।।

ସେ ହୁଏ ଶ୍ରୀ କିଶୋରୀଙ୍କ ସୁକରୁଣା ପାତ୍ର ।

ଦେହାନ୍ତେ ଲଭଇ ରାଧାକାନ୍ତଙ୍କର ଗାତ୍ର ।।

ରାସେଶ୍ଵରୀ କୃପାମୟୀ ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ପଦ ।

ଆରେ ମୂଢ଼ମନ ! କରିଥାଅ ତୁ ସମ୍ପଦ ।।